Bak


Her yerdesin!


Baktığım her yerde SENSİN!


İçime çektiğim

sessiz çığlığımla dışarı sızdıramadığım..


Dışımda tutmaya çalışıp,
başaramadığım…


İçim dışım dolu dolu sen!


Kalbim, kelimelerim hece hece hep sen!

Kimselerin olmadığı ücra odalarda,

Odaların en kuytularında..



Sessizlikte seni dinlerken biraz nefes alıyorum

ama çok az!

Çok
az!

yetmiyor!

Yeniden sensizlik

ve yokluğunun sancısıyla kendime kalıyorum..

yokluğunu anlatıyor her şey..

oysa ben her şeyde seni görüyorum…

Yine de hayata yenilip


ardından sussa da düşlerim..



Yandığım SEN

bil!

Yaktığın ben

duy!

ve vereceğim bu canda hep sen! İnan
ey sevgili!

ey EN SEVGİLİ!


Yokluğunu avuç içime gömecek kadar çok sevdim seni..

Varlığına hasretken üstelik ellerim

ne gözlerim değdi gözlerine,

ne de ellerim uzanabildi ellerine..

Ama artık sızlıyor her yanım yokluğunda

ama sızım artıyor her geçen dakikada!

Söylesene, aşk bu mu?

hani acıtan kısmı ağır basan..

Yada söylesene,


SEN GERÇEK MİSİN?





sevgidaimolsun