DOST MEKANI - oysa ne çok ağLadım yokLuğunda‏

oysa ne çok ağLadım yokLuğunda

oysa ne çok ağLadım yokLuğunda..
sana farkettirmeden...
ve sensizLiğin daLgasına inat bir damLa gözyaşı dökmeden

İyi’ demek adettendir ya !
‘İyiyim’ dedim…
Değilim.
Anlatılması zor bir duygu içimde ki.
Her harf
Her kelime
Ve her cümle olduğundan ya çok basit ya da daha karmaşık

bir hale getiriyor dilime getiremediklerimi.
Birgün konuşmayı unutmak sadece susmak istiyorum.
Birgün susmayı unutmak olur olmaz konuşmak istiyorum.
‘Kime neye konuşursan konuş’ diyorum…
Yeter ki susma!
Hiçbir söz yetmiyor beni 'bana' anlatmama…
Dinleyemiyorum kendimi acımadan içim…
Dokunsalar ağlayacağım bir ömür boyu…
Ve değseler hüznüme döküleceğim parça parça…
Bir anlık değil boğulduğum bilinmezlik.
Acısı çıkıyor sustuklarımın.
Oysa ben iyiyim görünürde !
Anlamını içime çeke çeke mutluluğa erişemiyorum...
Ya hep ben fazla geldim ya da hep bir şeyler eksik kaldı…
Şimdi iyi olan ne varsa üzerine çizgi çekemediğim kırgınlıklar

sarıyor dört yanını.
Ve ben
İyi olmanın eşiğinde korkulara kapılıyorum anlamadığım

bir biçimde…
Sebebim yok.
Belki de çok…
Biliyorum;
Ben bile kendimi anlayamıyorken anlaşılmayı beklemek

hayalden de öte .
Ben kendimi
Görmüyorum
Duymuyorum
Ve bilmiyorum…
Dokunsalar ağlayacağım bir ömürboyu Ve değseler hüznüme

döküleceğim parça parça...

SHİTLEMBİK